Bestuur

Bestuur

Voorzitter:                    Jos Jansen
Penningmeester:       Annelies de Groot-Nieuwenweg
Secretaris:                    Paulien Mul-Bode
Overige leden:            Job van den Elsen,  Jet Westerveld

De bestuursleden van IOP Nederland ontvangen, conform de statuten, geen beloning voor hun werk.

Jos Jansen (Voorzitter)

Diegenen onder de ondersteuners van Stichting IOP Nederland die wel eens op de maandelijkse markt komen zullen mij al eens gezien hebben. Ik ben Jos Jansen, 58 jaar en getrouwd met Irma. Wij zijn bewust zonder kinderen gebleven om daar waar hulp nodig is te kunnen bijspringen (en daar zijn helaas heel veel voorbeelden van!). Wij wonen in Kleve, Duitsland net achter Nijmegen.

Ik ben in 2013 samen met Irma met IOP in aanraking gekomen toen we voor het eerst naar Tanzania zijn gegaan (via IOP Nederland) om daar als vrijwilliger te gaan meedraaien in de dagelijkse gang van zaken rondom het weeshuis in Ilula. Deze ervaring kwam bij ons beide zo intens binnen dat we het niet meer konden loslaten en daar meer mee moesten doen.

Op bezoek bij Kidscorner

We zijn in 2014 teruggegaan naar Tanzania en hebben in 2015  IOP Germany e.V. opgericht omdat er nog geen IOP tak in Duitsland bestond. Kijk voor meer info op www.iopgermany.com, een tweetalige Duits/Nederlandse website.

Tegelijkertijd hielden we goed contact met Annelies (wie kent haar niet!) en werd de binding tussen de beide organisaties steeds nauwer. Van het een komt vaak het ander en dat gebeurde hier dus ook toen tijdens een van de vele gesprekken die we met elkaar voerden over het wel en wee van IOP, de vraag kwam over de rol van de voorzitter die vacant was binnen IOP Nederland.

Aangezien ik bij IOP Germany de penningmeesterfunctie invul en wij in Duitsland een ander systeem van ondersteuning hebben opgezet moest ik even nadenken of dit wel goed zou passen, maar uiteindelijk hebben de plussen gewonnen van de minnen en ben ik voorzitter geworden. Ik ben met Irma regelmatig op de markten van IOP dus wellicht zien we elkaar een of meerdere keren.

Annelies de Groot-Nieuwenweg (penningmeester)

Ik ben Annelies de Groot-Nieuwenweg. Ik ben gescheiden en ik heb drie volwassen kinderen (Nynke, Marijn en Onne), twee kleindochters (Lieke en Gyda) en drie kleinzoons (Stijn, Ragnar en Jesse). Ik ben vroeger kleuterleidster geweest maar werk al heel lang niet meer. Ik doe wel heel veel vrijwilligerswerk, o.a. voor een honkbalclub, een hondenclub, op de dierenambulance en in het bejaardentehuis. En uiteraard ben ik regelmatig oppas-oma.

Maar de meeste tijd steek ik in het IOP. Ik ben vanaf het allereerste begin betrokken bij het IOP. Berit Skaare, de oprichtster, is al sinds 1972 jaar mijn scouting vriendin, zij heeft mij in 1998 als eerste sponsor een kind laten helpen en al snel volgden er meer. Ook familie en vrienden werden door mij benaderd. De eerste 10 jaar deed ik alles alleen voor het IOP-NL maar sinds 2008 heb ik collega-bestuursleden. Mijn functie binnen het bestuur is penningmeester en algeheel coördinator. Ik heb sinds 2000 al twaalf keer het project in Tanzania bezocht.

Annelies met Dickson en zijn familie

Op de foto sta ik met het gezinnetje van Dickson. Ik heb destijds zijn leraren opleiding gesponsord en momenteel sponsor ik o.a. zijn zoontje en ook heb ik Dickson met een renteloze lening geholpen om een winkeltje voor zijn vrouw op te zetten.

Op 27 april 2012 werd ik verrast met een koninklijke onderscheiding tijdens de jaarlijkse ‘Lintjesregen’ en benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau voor mijn 25 jaar vrijwilligerswerk bij de honkbalclub Blue Hitters maar ook o.a. voor mijn werk voor het IOP.

Annelies (derde van rechts) met haar koninklijke onderscheiding

Paulien Mul-Bode (secretaris)

Ik ben Paulien Mul-Bode, geboren in Breda maar inmiddels woon ik al meer dan 45 jaar in Heinenoord. Ik heb twee volwassen kinderen, Erik en Marloes en twee prachtige kleinkinderen, Sophie en Sven. Mijn man Piet overleed in 2011 na een lange en moeilijke ziekteperiode. Voordat de kinderen geboren waren heb ik een paar jaar gewerkt als school- en beroepskeuzeadviseur. Naast het huishoudelijk werk en de zorg voor de kinderen heb ik veel tijd gestoken in allerlei vrijwilligerswerk.

Secretariaat van de peuterspeelzaal (4 – 5 jaar) en circa 27 jaar het secretariaat (en vele andere taken) van de plaatselijke tennisvereniging.
In april 2008 werd ik – tijdens de receptie ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van de tennisvereniging – verrast met een Koninklijke onderscheiding en benoemd tot Lid in de orde van Oranje-Nassau.

Paulien bij IOP Tanzania

Vanaf 2007 heb ik inmiddels meerdere sponsormeisjes financieel geholpen met hun opleiding en vanaf 2013 bezet ik een plaatsje in het bestuur van het IOP. Eerst als Algemeen Bestuurslid en nu vervul ik de rol van Secretaris. In 2017 en in 2018 ben ik in Ilula geweest. De eerste keer bij de opening van de bibliotheek en in 2018 woonden Annelies en ik de festiviteiten rondom het 20-jarig bestaan van het IOP bij.

Naast tennissen en het IOP heb ik nog een grote passie: Patchwork en quilten. Ook vind ik het leuk om allerlei jammetjes en chutneys te maken en voor ‘Het Goede Doel = IOP’ te verkopen.  Bij de plaatselijke afdeling van de Vrouwen van NU (voorheen Plattelandsvrouwen) heb ik ook 6 jaar een bestuursfunctie gehad.

Job van den Elsen (algemeen bestuurslid)

Ik ben Job van den Elsen. Ik woon op dit moment in Oisterwijk. Een paar jaar terug ben ik voor vrijwilligerswerk naar het IOP-project in Tanzania geweest. Dit was puur voor school en ik had niet verwacht dat dit zo’n intense indruk op mij zou achterlaten.

Job in Ilula

Het jaar daarna besloot ik om direct weer naar Ilula te gaan om verder te gaan met vrijwilligerswerk doen. Als docent aardrijkskunde leerde ik al snel dat onderwijs niet voor iedereen vanzelfsprekend is en ik vind het daarom erg belangrijk om bij te dragen aan beter onderwijs in de rest van de wereld.

Ik had tijdens mijn verblijf in Ilula al vaak gesproken met Berit Skaare, de oprichtster van IOP, en die had gevraagd of ik het wellicht leuk zou vinden om meer voor IOP te doen in Nederland. Ik zag dit zelf erg zitten.  Annelies benaderde mij door Berit of ik lid wilde worden van het bestuur van IOP. Uiteraard greep ik dit direct met beide handen aan! Ik heb momenteel ook een sponsor kind, Josephat. Hij studeert voor werktuigbouwkundige en hoopt over een paar jaar daar klaar te zijn.

Hierboven  een foto gemaakt tijdens een van mijn reizen naar Ilula. Ik heb een hele goede herinnering aan deze foto. Vooral het maken van levenslange vriendschappen is voor mij ook heel belangrijk. Voor de toekomst hoop ik nog heel lang mijzelf in te kunnen zetten voor het IOP en mogelijk in de toekomst dit te combineren met het werk wat ik doe in het onderwijs.

Jet Westerveld (algemeen bestuurslid)

Ik ben Jet Westerveld. Ik woon in Utrecht en doe op dit moment een master ontwikkelingspsychologie. In de zomer van 2018 ben ik voor het eerst naar IOP geweest voor een individueel onderzoeksproject. Ik deed onderzoek naar cross-culturele verschillen in geluk onder kinderen en adolescenten op o.a. Lords Hill Secondary School en Ilula Secondary School. Tanzania maakte gelijk een grote indruk op mij: de mensen, de sfeer en alles er omheen; beseffen wat belangrijk is.

Jet met Ivan

In de winter van 2019 ben ik gedurende drie maanden naar IOP terug geweest. Ik had een tussenjaar en wilde graag meer leren, meer doen, meer betekenen. Tijdens mijn verblijf heb ik (ontwikkelings)psychologie les gegeven op Lords Hill en bij de groep Young Mothers. Net als bij Job heeft Berit Skaare mij gestimuleerd om deel te nemen aan het bestuur. Ze had al een paar keer gesuggereerd dat een dergelijke functie bij mij zou passen toen Annelies mij benaderde. Ik wil me graag inzetten en hoop dat ik van toegevoegde waarde kan zijn voor het bestuur en IOP. Samen met mijn ouders en een vriend cosponsor ik drie studenten.

Op bijgevoegde foto sta ik met Ivan, die afgelopen jaar is begonnen op Kids Corner. Ik vind het heel bijzonder dat ik uit eerste hand ervaar wat het sponsoren van kinderen teweeg brengt. Het zien en bezoeken van mijn sponsorkinderen tijdens mijn jaarlijkse tripjes vind ik een van de leukste momenten en koester ik enorm.